Dyscalculie, een definitie:
Een stoornis die gekenmerkt wordt door hardnekkige problemen met het leren en vlot/ accuraat oproepen/ toepassen van rekenwiskundekennis (feiten/ afspraken) en die blijvend zijn ook na gedegen onderwijs.
Wat is dyscalculie
- Beperking in het verwerven van rekenvaardigheden op basisschoolniveau
- Beperking niet veroorzaakt door lage intelligentie of te weinig scholing
- Beperking in basale getalvaardigheden (zwak getalbegrip)
- Ontwikkelingsstoornis op biologisch niveau